«پایکوبی­‌های جنگ» با نام اصلی «رقص‌­های جنگ» از زبان آمریکایی سرخپوستی روایت می‌شود که همسرش با مادر خود برای گردش به رم رفته‌­اند. راوی در «سیاتل» به همراه دو پسر هشت ساله و ده ساله‌­اش زندگی می‌کند.

راوی یک­‌باره متوجه می‌شود که گوش راستش دیگر خوب نمی­‌شنود. فردای آن روز پیش دکتر می­‌رود و چون دیگر از آخرین جراحی پدرش پا به محیط­‌های درمانی نگذاشته است، یاد پدرش می‌­افتد که جراح سه انگشت از پای راست و پای چپش را از نیمه قطع کرده بود و به شدت احساس سرما می­‌کرد.
راوی پیش دکتر می­‌رود و متوجه می‌­شود ناشنوایی­‌اش از ناحیه عصب‌­ها و استخوان­‌های گوش است. با خودش می‌­گوید چند سوسک در سرم جولان می­‌دهند؟!

دکتر او را برای ام آر آی می‌­فرستد و او به یاد می­‌آورد که از شش ماهگی به بیماری افزایش نامعمول مایع نخاعی در حفره­‌های مغز مبتلا بوده است. شب دوباره به خاطر می­‌آورد که دو ماه بعد از مرگ پدر تحقیق درباره تاریخچه بستگانش را آغاز کرده است و پدر پدرش طی حمله­‌ای برای نجات دادن جان دو نفر در «اکیناوا» کشته شده است و از قهرمانان جنگ محسوب می­‌شود. سرانجام دکتر به او می‌­گوید که تومور مننژوما در سرش دیده شده است. اما او در اینترنت به دنبال علت بیماری خود می‌­گردد …