بدون شک داستان «پرنده‌ای به نام آذرباد» الهام‌بخش همه‌ آدم‌هایی است که به نحوی متفاوت‌اند و جامعه به همین سبب، حاضر نیست آنها را بپذیرد؛ الهام‌بخش آدم‌های رانده‌شده‌ای که به‌دنبال هدفی رفته‌اند که همگان قادر به درک آن نیستند؛ کسانی که به فلسفه زندگی فکر می‌کنند و می‌خواهند معنایی برای آن پیدا کنند؛ آنها که از انگشت‌نما شدن ترسی ندارند و به هر طریقی، هدف والای خود را دنبال می‌کنند.