«حاج سیدحسن رزاز»، پهلوانِ نامی تهران، مردی قدرتمند و درعین‌حال انسانی باتقوا و خداشناس است. او بارها برای نیازمندان، دستِ کمک به طرف مردم دراز کرده و در زورخانه‌ها برای خانواده‌های نیازمند گل‌ریزان کرده است.
حاج سیدحسن با کشتی‌گیری هندی به نام«کاکوتا» کشتی می‌گیرد و او را شکست می‌دهد، ولی به مردم می‌گوید که او را کوچک نکنند و تمام عواید کشتی را به او می‌دهد و روانه‌ ممکلتش می کند. در همین دوره پهلوان دیگری به نام «حاج محمدصادق بلورفروش» که در دیانت و تقوا مشهور و زبانزد خاص و عام است، به توصیه «سیدمحمدعلی مسجدحوضی» که استاد و پیش‌کسوت است، با پهلوانِ گرجی کشتی می‌گیرد و او هم این پهلوان گرجی را شکست می‌دهد.
در زورخانه «مرشد حاج نصرالله»، به شاگردانش پهلوانی همراه با دیانت و ضعیف‌نوازی را توصیه می کند.
«حاج محمدصادق» که پدرش مردی متمول بود، اکثر دارایی‌اش را صرف قنات «حاج علیرضا» و آب‌رسانی به مردم کرده است و از هیچ کمکی دریغ نمی‌کند.
او همراه با پهلوانان دیگر مثل «مهدی قصاب» و «احمد سیگاری» به قهوه‌خانه بازارچه قوام‌الدوله می‌رود و نقل شاهنامه‌ «مرشد احمد» را می‌بیند و کمک زیادی به آن¬ها می‌کند که سیدحسن رزاز هم حضور دارد.
محمدصادق و مهدی قصاب -که لوطی و جوانی قدرتمند است- در کنار سقاخانه با پیرزنی روبه رو می‌شوند که با التماس از مهدی قصاب، درخواست کشیده‌خوردن از پسرش را می‌کند. آن¬ها درخواست پیرزن را قبول می‌کنند و در عروسی پسرش کمک می‌کنند.
«محمد دختی»، یکی از مرشدهای قدیم در منزل «آیت‌الله کاشانی» به همراه عده‌ای کشیک می‌دهند که شاه وارد خانه می‌شود و به حضور آیت‌الله کاشانی می‌رسد و می‌خواهد به او پول بدهد که آیت‌الله قبول نمی‌کند. چند روز دیگر عده‌ای به منزل آیت‌الله هجوم می‌آورند و وی را دستگیر می کنند.