«کلاس وسط برف» پنجمین رمان «امانوئل کارر» در باره «نیکلا» است. پسری ترسو و تاحدی منزوی‌ که هیچ دوستی ندارد و حالا باید به مدت دو هفته به اردوی زمستانی مدرسه برود.

پدرش اجازه نمی‌دهد او با مینی‌بوس برود و خودش او را به ویلای کوهستانی می‌رساند. داستان به‌شکلی کم‌وبیش پیش‌پاافتاده آغاز می‌شود، اما این احساس که نیکلا در خطر است، از همان آغاز وجود دارد. انگار قرار است یک اتفاق مهم روی دهد.

نویسنده داستانش را با استادی پیش می‌برد و بی‌آن­که مخاطب متوجه شود، او را در فضایی عجیب و خفقان‌آور قرار می‌دهد. از خلال شبهه‌هایی که برای این کودک مطرح می‌شود، مضمون‌های بسیاری سربرمی‌آورند؛ مضمون‌هایی که بعضی خاص دنیای کودکان و بعضی جهانی هستند. مثل: عادی بودن، گناه، اهمیت گروه و ترس از طردشدن.