راوی خانم «پرل باک» وقتی متوجه شد که نوزاد تازه متولد شده‌اش کندذهن است و نمی‌تواند حرف بزند، ابتدا زندگی را تیره و تار تصور کرد و دچار ناامیدی شد؛ اما رفته‌رفته به نتایج مثبتی رسید. سعی کرد برای آموزش و پرورش کودکش قدم‌های اساسی بردارد. درنتیجه به حرف دیگران گوش می‌داد و تجربه‌های آنها را به کار می‌بست، اما نتیجه‌ای نمی‌گرفت. تا اینکه در یک سخن‌رانی به حرف‌های خانم روان‌پزشکی گوش سپرد و نتایج روشنی از رهنمودهای او گرفت. برای همین از خانم دکتر خواست به خانه‌اش بیاید و دخترش را معاینه کند و او قبول کرد تا روز بعد دخترک را معاینه کند.