«گتسبی بزرگ» نوشته «اسکات فیتز جرالد»، بدون شک یکی از برترین رمان‌های قرن بیستم است که در اوج ظرافت و هنر، پیام‌های خود را در قالب هوس، هرزگی، تباهی و بی‌قیدی که همه در ثروت نهفته، به مخاطب عرضه می‌کند.

گتسبی بزرگ، یک رمان فاخر از ادبیات کلاسیک امریکایی است که ظاهرا داستانی در مورد عشق بی‌ثمر یک مرد به زن است. با این حال، زمینه‌ اصلی رمان دامنه‌ای بزرگ­تر و ک­متر رمانتیک دارد. این کتاب به سراغ نقدگونه‌های مختلفی از مضامین عدالت، قدرت، صلح، خیانت، رویای آمریکایی و از همه بیشتر تفاوت طبقات اجتماعی پرداخته است.

فیتس جرالد، برخلاف باور مردم که ثروتمندان را همه از یک طبقه و قماش‌ می‌دانند، آن‌ها را به دو قشر تقسیم کرده است. گروه اول دارای ثروت قدیمی و گروه دوم، قشر گتسبی یا همان دارای ثروت جدید هستند. نکته بسیار بجا و ظریفی که فیتز جرالد در داستان خود آورده، مربوط به قشر سوم یا همان «بی‌پول‌ها» ست. تنها نماینده‌ این قشر در پایان داستان کنار گتسبی می‌ماند.

این رمان آمریکای ثروتمند پس از جنگ جهانی اول را به تصویر می‌کشد. گتسبی قهرمان کتاب، مردی خود‌ساخته و بزرگ است که مانند هر انسان دیگری مجموعه‌ای ‌از خوبی‌ها ‌و بدی‌ها را دارد، اما خوبی‌های ‌او از بدی‌هایش ‌بیشتر و بزرگترین اشتباه او لجاجت و پافشاری بر روی یک آرزوی محال به باد رفته است.