آقای بوگندو هر روز روی نیمکتی می‌نشست و به فکر فرو می‌رفت. روزی کلوی، دختر زیبای دوازده‌‌‌ساله، او را دید و از آن‌جا که به شنیدن قصّه‌‌ی آدم‌ها علاقه‌‌‌ داشت، با آقای بوگندو طرح دوستی ریخت. کلوی به راز زندگی، عشق و خوبی و مهربانی او پی برد.