این داستان روایتی است از زندگی اولین زن حاکم شیعی مذهب در تاریخ ایران..حکومت آل بویه با درایت و سیاست «صاحب‌‌ ابن عُبّاد»، وزیر گران‌مایه‌‌ی «فخرالدوله»، و کیاستِ هم‌رزمش «سیده ملک خاتون» دوام یافت، اما کارهای «ابوطالب رستم مجدالدوله»، فرزند سیده، او را هماره نگران می‌داشت.
ازسویی ستم‌های حاکم خوزستان در سایه‌ی تحریکات «بهاء‌‌الدوله» که دست‌نشانده‌‌ی امپراتوری عباسیان بود، از دیگرسو غرش محمود غزنوی و نظر داشتن او به ملک ری، خاتون را پریشان می‌کرد و سرانجام پس از مشورت با صاحب ابن عبّاد، تصمیم گرفت شوهرش را برای خاتمه دادن به تعدیات حاکم غزنوی راهی کند.