«بوچان» در توکیو از کودکی، بی‌‌پروا و پرخاشگر بزرگ می‌‌‌شود. «کیو»، خدمت‌‌کار سال‌‌خورده‌‌ی خانواده او را «بوچان» (به‌‌‌معنی ارباب کوچک) صدا می‌‌کند و تنها کسی است که چیزی را در شخصیت بوچان می‌یابد و امیدار است که در آینده شخصیت مهمی شود.