«تجلی»، اثری از «صادق هدایت»، نویسنده‌ پرآوازه و شناخته‌ شده‌ ایرانی است. هدایت در این داستان کوتاه راوی حکایتی عاشقانه است که در یک پانسیون ارمنیان اتفاق می‌افتد.

صادق هدایت در تجلی، رشته افکار زنی به نام «هاسمیک» را در شبی از شب‌های زندگی‌اش دنبال می‌کند. هاسمیک زن جوان متأهلی است که دل در گرو «سورنِ» نوازنده‌ی ویولن دارد. هاسمیک هنوز شناختی از خود، دنیای اطرافش و عشق نداشته که او را به همسری مردی که هم‌اکنون شوهرش است، درآوردند و حالا برای نخستین‌بار در حال چشیدنِ طعم واقعی عشق است. او و سورن دلباخته‌ یک‌­دیگرند. سورن، نزد استاد ویولنیستی به نام «واسیلیچ» هنرجو است و نزد او، نواختنِ ساز را می‌آموزد. هاسمیک قرار ملاقاتی با سورن گذاشته است اما شوهرش اندکی قبل به او اطلاع داده که قرار است به مهمانی نزد برادرش بروند و به همین خاطر، هاسمیک می‌بایست به سورن اطلاع دهد که نمی‌تواند بر سر قرار حاضر باشد. او تمام روز را در جست‌وجوی ویولن‌نواز جوان گذرانده اما هنوز اثری از او نیافته است و داستان، روایت این جست‌وجو و خودگویی‌های هاسمیک است.