«آنتونیو» مجسمه‌ساز و همسرش «ماریا» و پسر ده ساله‌شان «رِمو» در زمین وسیعی به نام «مونته ماریو» زندگی می کردند. پسر بزرگشان «آلبرتو» به مدرسه ی شبانه‌روزی رفته بود
… برای همین هر روز به کارگاه خود که در گوشه‌ای از مونته ماریو بود می رفت و فقط موقع ناهار نزد خانواده می آمد. یکی از روزها آنتونیو نامه‌ای از دوست قدیمی اش «مئولودوویکو» دریافت کرد. مئو در نامه نوشته بود تا دو هفته ی دیگر به مونته ماریو می آید.