اكنون دیگر جنگ به پایان رسیده و او بازگشته است. دیگر زندگی جدیدی پیش روی اوست. روزهای آزادی، روزهایی كه در آن ترس و نگرانی نیست، چه شب‌هایی كه با هم خواهند بود و چه شب‌هایی كه آن‌ها پشت سر نگذاشته بودند، شب‌هایی كه ناگهان صدا و نور انفجار آن را شعله ور می‌ساخت و هر لحظه به یاد آدمی می‌انداخت كه شاید عزیزش نیز در چنین آتشی سوخته و نابود شده باشد و یا شاید بدن عزیزش با سینه‌ای تیر خورده و خونین در میان خرابه‌ها، خشک و بی‌حركت افتاده است. نه، دیگر این تصورات به پایان رسیده بود، او دیگر باز گشته بود. چقدر ماریا خوشحال می‌شد…