«غلامحسین ساعدی» در ادبیات و اندیشه سیاسی از پیروان «جلال آل احمد» است. او از اوایل تشکیل کانون نوسندگان ایران، به آن پیوست. آنچه به جا مانده از سیطره ادبیات سوسیالیستی چپ در ایران، حاصل جدیت ساعدی در شناسایی و رشد اهل قلم معاصر بوده است. تاثیری عمیق که گزندگی آن در ادبیات مدرن ایران نیز دیده می‌شود.

در آثار او فرهنگ و آیین­‌های بومی، سنتی، اعتقادی و جغرافیای ایران قابل حس است. آفرینش برخی حس­‌ها و فضاها که گاهی برگرفته از آثار شاعرانی نظیر مولوی است.

داستان «چتر» که احتمالا در یکی از سال‌­های دهه چهل نوشته شده است، داستان متصدی یکی از حوزه‌­های ثبت احوال در فضای شهری است. آقای حسنی که ساعت شش بعد از ظهر یک روز ابری چترش را برمی­‌دارد و از اداره بیرون می‌­آید و در راه خرید برای خانه متوجه می‌­شود که چتر همراهش نیست…