«یونگو» پسری گنگ است. او بر اثر سیلابی که در دهکده اتفاق افتاد، در میان فریاد و وحشت صدایش را از دست داد. او به دنبال صدای گمشده اش پای در راه سفری دشوار می گذارد و در این راه صداهایی ر ا می شنود که سایرین آن را نمی شنوند. یونگو بتدریج می فهمد که می شود با صدایی غیر از صدای انسانی حرف زد، مثلا با نغمه های گیتاری که با عشق نواخته شود.